වෘත්තීයභාවයක් සහිත නායකයෙක් අද රටට අව­ශ්‍යයි..!

2020 ජනා­ධි­ප­ති­ව­ර­ණය සමඟ රට ඉදි­රියේ තිබෙන අභි­යෝග සම්බ­න්ධ­යෙන් පේරා­දෙ­ණිය විශ්ව­වි­ද්‍යා­ලයේ සිංහල අධ්‍ය­ය­නාං­ශයේ මහා­චාර්ය ලිය­නගේ අම­ර­කීර්ති මහතා සමඟ කළ සංලා­ප­යකි.

• 1994 සිට 2010 දක්වා පැවති දේශ­පා­ලන අභි­ලාශ නෙවෙයි 2015 ජනා­ධි­ප­ති­ව­ර­ණය වන විට අපට තිබුණේ. එහි අභි­ලා­ශය වුණේ සමාජ ප්‍රජා­ත­න්ත්‍ර­වා­දය හා යහ­පත් පාල­න­යක් ඇති කර ගන්නේ කොහොම ද කියන එකයි. 2015ට පෙර පැවති දේශ­පා­ලන තත්ත්වය හා සංස­න්ද­නා­ත්ම­කව බලන විට අද පව­තින තත්ත්වය ඔබ එය විග්‍රහ කරන්නේ කොහොම ද?

මෑත­කා­ලීන දේශ­පා­ලන ඉති­හා­සය අප විග්‍රහ කරල බැලු­වොත් 2015 ජන­වාරි 08 වෙනිදා පොදු අපේ­ක්ෂ­ක­යකු වටා ජන­තාව රැස්වෙලා හර­යා­ත්මක දේශ­පා­ලන සටන් පාඨ අත්කර ගැනීම සඳහා පෙල­ඹීම ඉතා වැද­ගත් ම දේශ­පා­ලන ජය­ග්‍ර­හ­ණ­යක් කියල අපට කියන්න පුලු­වන්. නමුත් යහ­පා­ල­නය කියල කියන්නේ සංකේ­ත­යක් විත­රයි. යහ­පා­ල­නය කියන සංකේ­තා­ර්ථය පිටි­පස්සේ බොහෝ දේ තිබුණා. ඉන් එකක් තමයි; තනි පුද්ග­ල­යකු හෝ පවු­ලක් වටා රාජ්‍ය බලය කේන්ද්‍ර ගත­වී­මට එරෙහි අර­ග­ලය. 2015ට කලින් අපි දැක්ක විශේෂ දෙයක් තමයි; දේශ­පා­ලන බල ව්‍යූහය විත­රක් නෙමෙයි; රටේ වැද­ගත් ම ආර්ථික මර්ම­ස්ථා­න­වල කෙන්ද්‍ර­ස්ථා­න­වල පවා පාල­නය බලය නැත් නම් තීරක බලය එක පවු­ලක් යට­තට නතු වී තිබුණු ආකා­රය. ඒ නිසා තනි පුද්ග­ල­යෙ­කුගේ ඒකා­ධි­පති පාල­නය හා පවු­ලක පාල­නය ප්‍රජා­ත­න්ත්‍ර­වා­දය නෙමෙයි කියන පණි­වි­ඩය යහ­පා­ලන සටන් පාඨ තුළ ගැබ් වුණා. ඒ වගේම නීතිය ඉදි­රියේ අප සිය­ල්ලන් ම එක හා සමා­නයි. එක පුද්ග­ල­ය­කුට හෝ ඒ පුද්ග­ල­යගෙ පවු­ලට හෝ විශේෂ නීති­මය ආර­ක්ෂා­වක් නැති නම් මුක්ති­යක් තිබෙ­න්නට බැහැ; ඒ සඳහා නීතියේ පාල­නය නැති නම් නීතියේ ආධි­පත්‍ය ස්ථාපිත විය යුතුයි කියන කාර­ණය මේ තුළින් ඉදි­රි­යට ආවා.

• අපි යම් පුද්ග­ල­ය­කුට හෝ පිරි­ස­කට රාජ්‍ය බලය පවරා දීමේදී ඒ තුළ කිසි­යම් අර්ථ­යක් ගැබ්ව තිබෙ­නවා.

ඔව්, රාජ්‍ය කියල කියන්නේ ඉතා විශාල සන්නද්ධ බල­යක් සහිත ආය­ත­න­යක්. සරල ව කිව්වොත් පොලී­සිය ත්‍රිවිධ හමු­දාව හා අධි­ක­රණ පද්ධ­තිය ඒ පිරි­සට අප විසින් ලබා දෙනවා. ඒ අර්ථ­යෙන් රාජ්‍ය නාය­කයෝ කියල කියන්නේ ඒවයේ තීරක බලය හිමි පිරි­සයි.ඊළ­ඟට මහ බැංකුව වගේම රටේ ආර්ථි­ක­යත් අපි ආණ්ඩු පක්ෂ­යට බාර දෙනවා. එහෙම බැලු­වම විශාල සන්නද්ධ බල­යක්; නීති­මය බල­යක් හා ආර්ථික බල­යක් අප ඔවුන්ට ලබා දෙනවා. එහෙම බැලු­වම ඒවාහි විනි­විද භාව­යක් පැව­තීම අත්‍යා­ව­ශ­යයි. ඒ නිසා යහ­පා­ල­නය කියන එක පිටි­පස්සේ විනි­විද භාවය; දූෂ­ණ­යෙන් තොර­වීම කියන වුව­ම­නාව තිබුණා.

• රටේ ඉදිරි පැවැ­ත්මට යහ­පා­ල­නය වැනි සටන් පාඨ කොයි­ත­රම් වැද­ගත් ද? එහිදී සිවිල් සමාජ ක්‍රියා­කා­රි­ත්වය කොයි තරම් දුරට තීර­ණා­ත්මක සාධ­ක­යක් ලෙස මතු වුණාද?

යහ­පා­ල­නය වැනි සටන් පාඨ ස්වභා­ව­යෙන් ම මධ්‍යම පාන්තික සටන් පාඨ. එයින් කුස­ගින්න, විරැ­කි­යාව, සනී­පා­ර­ක්ෂාව, දිළිඳු බව වැනි බිම් ම­ට්ටමේ ජන­තා­වගේ අති මූලික අව­ශ්‍යතා ආම­න්ත්‍ර­ණය කරන්නේ නැහැ. තවත් විදි­ය­කට කිව්වොත්; මේවා ඔවුන්ගේ අව­ශ්‍යතා තුළින් පැන නඟින සටන් පාඨ නෙමෙයි. ඒවා මධ්‍යම පාන්තික සටන් පාඨ; සිවිල් සටන් පාඨ. නමුත් මෙහි තිබෙන ගැට­ලුව වන්නේ; කිසි­යම් පිරි­සක් ආණ්ඩු බලය ලබා­ග­ත්තට පස්සේ සිවිල් සමා­ජය කියන ව්‍යූහ­යට ඒ රාජ්‍ය බලය සමඟ කේවල් කිරී­මට ඉඩ ලැබෙන්නේ ඉතාම සීමා සහිත තත්ත්ව­යක් ඇතු­ළත වීමයි. ඇත්තෙන් ම සිවිල් සමා­ජය කොයි­ත­රම් සීමා සහිත බල­පෑම් කණ්ඩා­ය­මක්ද කියන කාර­ණාව 2015න් පස්සේ අප ඉගෙ­න­ගත් වැද­ගත්ම පාඩ­මයි. යහ­පා­ල­නයේ ජය­ග්‍ර­හ­ණය එක්ක ඒ සටන් පාඨ­වල තිබුණු හරය පාවා­දෙන දේශ­පා­ලන ගනු­දෙ­නු­ව­ලට රාජ්‍ය බලය ගත්තු අය සහ රාජ්‍ය බලය අහිමි වුණු අය එළ­ඹුණා. නමුත් එහිදී සිවිල් සමාජ ක්‍රියා­කා­රීන්ට බල­පෑම් කණ්ඩා­මක් ලෙස මතු­වෙන්න බැරි වුණා. පොදු අපේ­ක්ෂ­කයා පිටි­පස්සේ හිටිය ඔක්කොම මේ පාවා­දී­මට නතු වුණා. ඒ නිසා යහ­පා­ල­නය පිටි­පස්සේ තිබුණ බඩෙන් හෝ හැඟී­මෙන් දේශ­පා­ල­නය නොක­රන තාර්කික පුර­වැසි දේශ­පා­ල­නය එක්තරා විදි­යක පරා­ජ­ය­කට පත් වුණා. නමුත් මින් ‘යහ­පා­ල­නය’ නොවැ­ද­ගත් කාර­ණ­යක් ය කියල ගම්‍ය වෙන්නේ නැහැ.

• එහෙම නම් ‘යහ­පා­ල­නය’ විහි­ළු­වක් ය; එය නොවැ­ද­ගත් කාර­ණා­වක් ය කියන එක ඉස්ම­ත්තට ගේන්න ඕන­වෙලා තියෙන් කාටද?

2015 දී ඉදි­රි­යට ගෙනා ‘යහ­පා­ල­නය’ නැමැති සටන් පාඨය විහි­ළු­වක් බවට පත් කිරීමේ වෑයම අද අපට පොහො­ට්ටුව පැත්තෙන් පේනවා. ‘යහ­පා­ල­න­යක් ගෙන­ගියේ නැති හින්දා පරා­ජ­යට පත් වුණු කණ්ඩා­යම තමයි අද පොහො­ට්ටුව නියෝ­ජ­නය කරන්නේ.

ඒ නිසා ‘යහ­පා­ල­නය’ උදෙසා ජය­ග්‍ර­හ­ණය කළ මේ ආණ්ඩුව පරා­ජය කිරීමේ ප්‍රය­ත්න­යක් හැටි­යට ‘යහ­පා­ල­නය’ නමැති සංක­ල්පය විහි­ළු­වට ලක් කර එය නොවැ­ද­ගත් කාර­ණා­වක්ය යන්න ඉස්මතු කිරීමේ ප්‍රය­ත්න­යක් පොහො­ට්ටුව තුළ අපට පේනවා. ඉන් මේ අය කියන්න හදන්නේ ‘යහ­පා­ල­නය’කියන්නේ ව්‍යාජ­යක්; අපි කර­ගෙන ආපු විදිය තමයි හරි වගේ කතා­වක්. මෙත­නදි ප්‍රග­ති­ශී­ලීන්ට තිබෙන ලොකුම අභි­යෝ­ගය තමයි “නැත, ‘යහ­පා­ල­නය’ නමින් රාජ්‍ය බලය ගත්තු කණ්ඩා­යම ඒ පර­මා­ද­ර්ශය පාවා­දුන්නා” කියන කාර­ණය ඉස්මතු කිරීම. එයින් දුෂ­ණ­යෙන් තොර රටක්, මානව අයි­ති­වා­සි­කම් සහිත රටක්, විනි­වි­ද­භා­වය සහිත රටක්, නීතියේ ආධි­පත්‍ය සහිත රටක්, විධා­ය­කයේ ඒකා­ධි­ප­ති­ත්ව­යෙන් තොර රටක්, ... යන සටන් පාඨ වැර­දියි කියල අද­හස් වෙන්නෙ නැති බව පෙන්වා දෙන්න. මොකද ඒවා අද­ටත් අදා­ළයි. අනෙක් කාර­ණාව 2015ට කලින් තිබුණු තත්ත්ව­යට ආයිත් මේ රට පත්වෙ­නවා දකින්න අක­මැති විශාල විශාල පිරි­සක් ඉන්නවා. මා ගම්වල ඇවි­දි­මින් කට­යුතු කරන කොට ප්‍රායෝ­ගි­කව මට එය අත්ද­කින්න ලැබුණු තත්ත්ව­යක්. 2015 වේ පර­මා­දර්ශ සම්පූ­ර­ණ­යෙන්ම අම­තක නොක­රපු විශාල පිරි­සක් තව­මත් මේ රටේ ඉන්නවා.

• එහෙම නම්, 2015 ජන­වාරී 08 වෙනි­දා­යින් පසුව මේ දක්වා අප විසින් අත් කර ගත් සාධ­නීය ප්‍රති­ඵල රැක­ගෙන අප ඉදි­රි­යට යා යුතු වෙනවා. ඒ සඳහා අප ඉදි­රියේ තිබෙන අභි­යෝග මොනව ද?

2015 ජන­වාරි 08 අර­ග­ලය විසින් සමාජ ගත කළ යහ­පා­ලන පර­මා­දර්ශ ඊට වඩා පුළුල් කිරීම සඳහා ව්‍යූහ­මය ප්‍රවේ­ශ­යක් ලබා­දෙන්නේ කොහො­මද කියන අභි­යෝ­ගය මූලික වශ­යෙන් අප ඉදි­රියේ තිබෙ­නවා. සිවිල් කණ්ඩා­ය­මක් එක­තු­වෙලා පොදු අපේ­ක්ෂ­ක­යකු ජය­ග්‍ර­හ­ණය කෙරෙව්වා කියල ව්‍යූහ­මය ප්‍රති­සං­ස්ක­රණ සිදු නොවන බව අප තේරුම් ගෙන තිබෙ­නවා. ඒ පර­මා­දර්ශ රැක­ගෙන ඉදි­රි­යට යෑම සඳහා අප නැවත දේශ­පා­ලන අර­ග­ල­යක් පණ ගන්වන්නේ කොහො­මද? කියන අභි­යෝ­ගය අද අපට තිබෙ­නවා.

ඒ වගේම ජන­වාරි 08 දේශ­පා­ලන අර­ග­ලය පිටු­පස නො තිබුණු තව ඉතා වැද­ගත් අභි­යෝ­ග­යක් අප හමුවේ තිබෙ­නවා. ඒ තමයි ආර්ථික යුක්තිය පිළි­බඳ සටන් පාඨය. මේක උදා­හ­ර­ණ­ය­කින් පැහැ­දිලි කළොත්; අපේ රටේ ආදා­යම් බෙදී යෑම පිළි­බඳ විශාල පර­ත­ර­යක් තිබෙ­නවා. සර­ලව කිව්වොත් ධන­වත් ම හා දුප්පත් ම පිරිස අතර පර­ත­රය අති විශා­ලයි. ඒව­ගේම නිද­හස් අධ්‍යා­ප­න­යෙන් ප්‍රති­ලාභ ලබන්න බැරි ගම්මාන; පවුල් අති විශාල ප්‍රමා­ණ­යක් මේ රටේ තියෙ­නවා. මේ නිසා අපට ආර්ථික යුක්තිය පිළි­බඳ සටන් පාඨය මේ තුළට එකතු කර ගන්න වෙනවා.

• නමුත් මෙවැනි ජන­තා­වට බල­පා අැති මූලික ප්‍රශ්න රට හමුවේ තියෙද්දී; ඇතැම් අය තව­මත් ජාති­වා­දය සහ ජාතික ආර­ක්ෂාව වැනි සටන් පාඨ තමයි ඉදි­රි­යට ගෙන එමින් තිබෙන්නේ.

මේ අයට අප්‍රේල් 21වෙනිදා එල්ල වූ ත්‍රස්ත­වාදී ප්‍රහා­රය ඒ සඳහා ලොකු පිටු බල­යක් වී තිබෙ­නවා. ?

2015න් පස්සේ ආර­ක්ෂාව සම්බ­න්ධ­යෙන් අපිට ප්‍රශ්න­යක් තියෙ­නව නම් තියෙන්නේ මහ­ජන ආර­ක්ෂාව පිළි­බඳ ප්‍රශ්න­යක්. නමුත් පොහො­ට්ටුවේ පිරිස කියන්න උත්සාහ ගන්නේ රාජ්‍ය ආර­ක්ෂාව පිළි­බඳ ප්‍රශ්න­යක් තියෙ­න­වයි කිය­ලයි. නමුත් රාජ්‍ය බලය සන්නද්ධ ප්‍රහා­ර­ය­කින් පැහැර ගන්න හෝ ලංකාවේ ඒකීය රාජ්‍ය සන්නද්ධ ප්‍රහා­ර­ය­කින් බිඳින්න හෝ සමත් කිසිම කණ්ඩා­ය­මක් අද මේ රටේ නැහැ.

අප්‍රේල් 21 වෙනිදා එල්ල වූ ත්‍රස්ත­වාදී ප්‍රහා­රය මුස්ලිම් අන්ත­වා­දීන් විසින් සිදු කරන ලද ගෝලීය පරි­මා­ණයේ සන්නද්ධ කට­යු­තු­ව­ලින් එකක්. නමුත් එය පැහැ­දි­ලිව ලංකා රාජ්‍ය දුර්වල කිරීම සම්බ­න්ධ­යෙන් හෝ ලංකාව බෙදා වෙන් කර ඒකීය රාජ්‍ය කඩා බිඳ දැමීම සම්බ­න්ධ­යෙන් සිදු කළ ප්‍රහා­ර­යක් නෙමෙයි.

ඒ නිසා ජාතික ආර­ක්ෂාව එහෙ­මත් නැත්නම් රාජ්‍ය ආර­ක්ෂාව පිළි­බඳ ප්‍රශ්න­යක් මේ රටේ තියෙ­නවා කියල මා නම් විශ්වාස කරන්නේ නැහැ. කවුරු හරි එහෙම කිය­නව නම් ඒක බොරු­වක්. හැබැයි මහ­ජන ජීවි­තයේ අනා­ර­ක්ෂිත බව පිළි­බඳ ප්‍රශ්නය ලෝකයේ අනෙ­කුත් රට­වල වගේම අප­ටත් තිබෙන ප්‍රශ්න­යක්.

නමුත් ඒ ආර­ක්ෂාව අපට තහ­වුරු කළ හැක්කේ; මේ රටේ ජීවත් වෙන සියලු ජන කණ්ඩා­යම් සීමා­න්තික ජාති­ක­වා­දය වෙති­නුත් ජාති­වා­දය වෙති­නුත් ඉව­තට ගෙන­යන පාලන ව්‍යුහ­ය­කට පම­ණයි. වෙනත් විදි­ය­කින් කිය­නව නම් ජාතික සම­ගිය ඇති කරන්න නම් අපේ රටේ සියලු ජන කණ්ඩා­යම් ජාති­වා­දය වෙතින් එළි­යට ගෙන ශ්‍රී ලාංකි­ක­යන් ලෙස ඒක­රාශී කළ හැකි සමා­ජ­යක් ගොඩ­නැ­ඟන්න ඕන. ඒක කරන්න 2015 වේ පරා­ජ­යට පත්වෙච්ච ගෝඨා­භය රාජ­ප­ක්ෂගේ හමුදා කණ්ඩා­ය­ම්ව­ල­ට­වත්; ඒ අය වටේ ඉන්න සීමා­න්තික ජාති­ක­වාදී කණ්ඩා­යම් වල­ට­වත් බැහැ. ඒක මේ රටේ මහ­ජ­න­තාව කල්ප­නා­වට ගන්න ඕන.

• දිල්රුක්ෂි ඩයස් වික්‍ර­ම­සිංහ හා ඇව­න්ට්ගාඩ් සමා­ගමේ සභා­පති නිශ්ශංක සේනා­ධි­පති අතර පැවති බව කියන සාක­ච්ඡාවේ හඬ පටය උප­යෝගී කර ගනි­මින් ඇතැම් පිරිස් දේශ­පා­ලන වාසි ලබා­ගන්න කට­යුතු කර­නවා. මේ තත්ත්වය ඔබ දකින්නේ කොහො­මද?

මෙත­නදි අපි තේරුම් ගන්න ඕන එක කාර­ණා­වක් තමයි, මේ හඬ පටය එළි­යට එන්නේ ජනා­ධි­ප­ති­ව­ර­ණය අතේ දුරින් තියෙන වෙලා­වක කියන කාර­ණය. ඒකෙන් අපට පේනවා නීතියේ ආධි­පත්‍ය නැතැයි කියන්න ගන්න උත්සා­හ­යක් නෙමෙයි මේ තියෙන්නේ. කිසි­යම් කණ්ඩා­ය­ම­කට දේශ­පා­ලන වාසි­යක් ලබා ගැනීමේ පර­මා­ර්ථය ඇතිව ගනු ලැබූ ක්‍රියා­මා­ර්ග­යක් බව.

අනෙක් අතට මෙය හිතා­මතා විකෘති කර සකස් කළ හඬ­ප­ට­යක් බවත් පැහැ­දි­ලියි. මොකද එහි සම්පූර්ණ හඬ­ප­ටය එළි­යට ඇවිත් නැහැ. එහි ඔය කියන අකා­රයේ සත්‍ය­තා­වක් තිබුණ නම් සංස්ක­ර­ණය නොකළ සම්පූ­රණ හඬ­ප­ටය මුදා හරින්න තිබුණා. නමුත් එය එසේ සිදු කර නැහැ. ඒකෙන්ම පේනවා මෙය එක්තරා පිරි­ස­කට වාසි දායක ලෙස සකස් කළ හඬ පට­යක් බව.

ඒවගේ යහ­පා­ලන පර­මා­ද­ර්ශ­යන් වෙනු­වෙන් කුම­ණා­කා­රයේ වග­කී­ම­කින් ද මේ නිල­ධා­රීන් කට­යුතු කර තිබෙන්නේ කියන කාර­ණ­යත් මේ සිද්ධි­යෙන් අපට පේනවා. යහ­පා­ලන ජය­ග්‍ර­හ­ණය පිටි­පස්සේ දූෂණ විරෝ­ධය තිබුණා නම්, මානව අයි­ති­වාසි කම් සුරැ­කීම තිබුණ නම් ඒවා පිළි­බඳ ව කැප­වුණු නිල­ධාරී ව්‍යූහ­යක් ඉන්නට ඕන. ඒ වගේම ඒ පිළි­බඳ ව කැප­වුණු ඒක පුද්ගල නිල­ධා­රීන් ඉන්නත් ඕන.

ඒ අය පෞද්ග­ලික දුර­ක­ථන ඇම­තු­ම­කදී පවා ඒ කැප­වීම ප්‍රද­ර්ශ­නය කරන්න ඕන. ඒක ඒ අයගෙ වෘත්තීය භාවයේ ම කොට­සක්. ඒ නිසා මෙය යහ­පා­ලන පර­මා­දර්ශ ආරක්ෂා කිරීම පිළි­බඳ සිවිල් කැප­වීම පිළි­බ­ඳ­වත් නිද­ර්ශ­න­යක්. ඇත්තෙන්ම මේ අය කට­යුතු කර තිබෙන්නේ කිසිදු වෘත්තීය වග­කී­මක් නොමැති බොහෝම ලිහි­ල්භා­ව­ය­කින් බව මේ සිද්ධි­යෙන් අපට පේනවා.

• ප්‍රධාන දේශ­පා­ලන ධාරාවේ තිදෙ­නෙ­කුගේ නම් ජනා­ධි­ප­ති­ව­ර­ණය සඳහා මේ වන විට ඉදි­රි­පත් වී අව­සන්. මේ රටේ 2020 ජනා­ධි­ප­ති­ව­රයා බවට පත් විය යුත්තේ කව­රා­කා­රයේ අභි­ලාශ ප්‍රකට කරන පුද්ග­ල­යෙක් ද?

ආයෝ­ජ­ක­යන්ට සහ ප්‍රාග්ධ­න­යට නිද­හසේ ලාභ උප­යන්න ඉඩ­දෙන ආර්ථික ක්‍රම­යක් තව­දු­ර­ටත් මේ රටට හරි­යන්නේ නැහැ. ඒ සඳහා ආර්ථික සාධා­ර­ණ­ත්වය හා යුක්තිය පිළි­බඳ කැප­වුණු දැක්මක්, දර්ශ­න­යක් සහිත කෙනෙක් මේ රටට අව­ශ්‍යයි.

ඒ වගේම අපි දන්න දේශ­පා­ල­නය නිසා වැටී සිටින ලෝක පරි­මාණ විශාල ණය උගු­ලෙන් ගොඩ­ගන්න අවශ්‍ය කරන කැප­වීම හා ආර්ථික විනි­විද භාවය සඳහා ජාතික වැඩ­පි­ළි­වෙ­ලක් ක්‍රියා­වට නැඟීම පිළි­බඳ සැබෑ වුව­ම­නා­වක් තියෙන කෙනෙක් අද රටට අව­ශ්‍යයි. ඒ නිසා මේ ජනා­ධි­ප­ති­ව­ර­ණය ශ්‍රී ලංකා­වට අතී­ශ­යින්ම තීර­ණා­ත්ම­කයි.

(සිළුමිණ)