‘ළමා අපචාර’ලංකාවේ ජනමධ්ය බොහොම ඉහළින් රස කරමින් වාර්තා කරන දෙයක්. කොටදෙණියාවේ ‘සේයා’ ගේ සිට යාපනයේ ‘විද්යා’ දක්වා පසුගිය කාලයේ රස කරමින් වාර්තා කළේ මේ ළමා අපචාර. ඒත් මේ වාර්තා කිරීමෙන් පමණක් නොවෙයි ‘ළමා අපචාර’ කියන වචනෙත් බරපතළ ගැටලූවක් තිබෙන බව පේනවා. ඒ කියන්නේ ලංකාවේ ජනමාධ්ය මෙන්ම බොහෝ පුද්ගලයින් ‘අපචාර’ හා ‘අපයෝජන’ කියන දෙක පටලවා ගෙන වාර්තා කරනවා. මෙය ඇත්තෙන්ම ගැටලූවක්. ජනතාව නොමග යැවීමක්. අපයෝජනයක් යනු : අපයෝජනයක් කියලා කියන්නේ ‘වැරදි ක්රියාවක්’යන තේරුම දෙන වචනයක්. මෙහිදී ළමුන් හා සම්බන්ධ වන විට එය ‘ළමා අපයෝජනයක් ’ බවට පත් වෙනවා. එවිට ‘ළමා අපයෝජනයක් ’ කියලා කියන්නේ, ළමයින්ට එරෙහිව සිදුවන වැරදි ක්රියාවක්. අපචාරයක් යනු : අපචාරයක් කියලා කියන්නේ ‘වැරදි හැසිරීම’යන අදහස ගෙන එන වචනයක්. ළමයෙකු වැරදි ලෙස හැසිරෙන්නේ නම් එය ‘ළමා අපචාරයක් ’ යනුවෙන් සඳහන් කළ යුතුයි. නමුත් අප බොහෝ විට දකින්නේ ළමුන් කරන වැරදි මෙන්ම වැඩිහිටියන් ළමයින්ට එරෙහිව කරන වැරදිත් ‘ළමා අපචාර’ යන වචනය පමණක් භාවිත කරමින් වාර්තා කිරීමයි.
අපි කුඩා අවධියේ කිසියම් වරදක් කළ විට අම්මා නිතර කිවුව කතාවක් තමයි ‘තවත් ඔය වැඩ කළොත් මග්ගොන දක්කනවා ’ කියන එක. ඒ පුංචි කාලේ අපි හිතුවේ මග්ගොන කියන්නේ ‘ගොන් කරත්තේ වාගේ දෙයක් ’ කියලා. ඉතිං කවුද කැමැති කරත්ත අදින්න. ඒ නිසා අපි ඒ කතාවට හොඳටම බය වුණා. ගෙදර නීති කැඩූ විට අම්මා - තාත්තගේ කෝටුපාර වැදෙනවා වාගේ පාසලේදී ගුරුවරුන්ගෙන් වේවැල් කසාය ලැබුණා. ඒත් පවුලෙන්/පාසලෙන් ඔබ්බේ තියෙන ලෝකය සංකීර්ණයි. ඒ නිසා ළමයින් කරන වැරදි සම්බන්ධයෙනුත් ආණ්ඩුව නීති හදලා තිබෙනවා. ‘දණ්ඩ නීති සංග්රහය’ තමයි ලංකාවේ බොහෝ වැරදි සම්බන්ධයෙන් නීති තියෙන තැන. එහි 75 වන වගන්තිය අනුව අවුරුදු 08 ට වඩා අඩු වයසින් සිටින ළමයෙකු විසින් කරන වරදක්, වරදක් වශයෙන් සලකන්නේ නැහැ. එනම් එය වරදක් නොවෙයි. දණ්ඩ නීති සංග්රහයේ 76 වගන්තිය අනුව අවුරුදු 08 - 12 අතර ළමයෙකු කරන වරදක්, වරදක් වෙන්නේ තමාගේ හැසිරීමේ ස්වභාවය හා එහි ප්රතිඵලය නිෂ්චය කිරීමට තරම් ප්රමාණවත් ලෙස පැසුණු බුද්ධියක් ඇති ළමයෙකුට පමණයි. සාක්ෂි ආඥා පනතට අනුව අවුරුදු 12 කට අඩු ළමයෙකුට ස්ත්රී දුෂණයක් කළ නොහැකියි. මෙය සැලකෙන්නේ බිඳහෙළිය නොහැකි පූර්ව නිගමනයක් වශයෙනුයි.
දණ්ඩ නීති සංග්රහය අනුව ළමා ලිංගික අපයෝජනයක් ලෙස සැලකෙන්නේ පහත සඳහන් ඒවායි.
මනුෂ්ය ශරීරයට බලපෑමක් වන අනන්ය අපරාධයක් ලෙස බරපතළ ලිංගික අපයෝජන දණ්ඩ නීති සංග්රහය (365 (අ) වගන්තිය) විසින් හඳුනා ගෙන තිබෙනවා. එහි අදහස සරල ආකාරයෙන් මෙසේ දැක්විය හැකියි. ‘‘ලිංගික තෘප්තියක් ලබා ගැනීම සඳහා අනෙකාගේ කැමැත්ත නොමැතිව, බලහත්කාරයෙන්, බියගන්වා, තර්ජනය කර කැමැත්ත ලබාගෙන, සිහි විකල්ව සිටියදී මත්ගතිය ඇතිකර කැමැත්ත ලබාගෙන, තවත් තැනැත්තකුගේ ශරීරය යම් කොටසක් පාවිච්චි කිරීම’ බරපතළ ලිංගික අපයෝජනයක් වශයෙන් සැලකිය හැකියි.
අ. ස්ත්රී දුෂණය ආ. ලිංගික හිරිහැරය. ඇ. ව්යභිචාරය ඈ. නීති විරෝධී සමලිංගික ක්රියා. බරපතළ ලිංගික අපයෝජන සම්බන්ධ නඩු කටයුක්තකදී සැකකරුවෙක් තමන්ගේ ආරක්ෂණය සඳහා තහවුරු කළ යුතු ප්රධාන කරුණක් වන්නේ ඒ සඳහා (ලිංගික ක්රියාව) අනුමැතිය ලැබුණේද ? යන්නයි. එහෙත් බරපතළ ලිංගික අපයෝජනයක වින්දිතයෙකු (ලිංගික අපයෝජනයට ගොදුරු වූ) අ. වයස අවුරුදු 16 ට අඩුවන විට, ආ. මානසික ආබාධයකට ලක්ව සිටින විට, ඇ. අනුමැතිය දෙන අවස්ථාවේදී මත්පැන් හෝ මත්ද්රව්ය වල බලපෑම හේතුවෙන් සිහිමඳ තත්ත්වයේ පසුවන විට, ඈ. ක්රියාව කළ පුද්ගලයාගේ නීත්යානුකූල හෝ නීත්යානුකූල නොවන භාරකාරත්වයේ පසුවන විට ස්වේච්ඡාවෙන් වලංගු අනුමැතිය ලබාදිය නොහැකියි. මෙය සරල ආකාරයෙන් පැහැදිලි කළහොත් ඉහත සඳහන් කාරණ හතරට අදාළ කිසිඳු අවස්ථාවක ලිංගික කාර්යයක් සඳහා අනුමැතිය ලබාදිය නොහැකියි. එවැනි තත්ත්වයක් තුළ ලිංගික අපයෝජනයක් සිදු වුවහොත් එය අපරාධයක් වශයෙන් සැලකිය හැකියි.
අ. වාචිකව හෝ නැවත ලිඛිතව පොලිස් ස්ථානයට ලබාදීම. ආ. පළමු අවස්ථාවේදීම ලිඛිතව ලබාදීම. ඇ. දුරකථන මගින් දැනුම්දීම ඈ. ලිඛිතව (ලිපි, විදුලි පණිවුඩ, ෆැක්ස්, ඊමේල්)
සැකකරු විසින් අධිකරණයට පුද්ගලික හෝ සමහර විට මුදල් ඇපකරයක් තැබීමේ පදනම මත අධිකරණය විසින් බරපතළ ලිංගික අපයෝජනය හා සම්බන්ධ පුද්ගලයා මුදා හැරීම ඇප දීමක් වශයෙන් සැලකිය හැකියි. ළමා අසභ්ය ප්රකාශන සම්බන්ධ වැරදිවලට මහේස්ත්රාත්වරයා විසින් සැකකරුවෙකු ඇප මත මුදා හැරිය හැකියි. එහෙත් ළමා අපචාරය, ළමා ජාවාරම, ළමුන් ලිංගික අපයෝජනයේ යෙදවීම වැනි සමහර වැරදි සඳහා සැකකරුවෙකු ඇප මත මුදා හැරීම මහේස්ත්රාත්වරයාට කළ නොහැකියි. කෙසේ නමුත් එවැදි වැරදි වලදී සැකකරුවෙකු ඇපමත මුදා හැරීමට මහාධිකරණයට බලය තිබෙනවා.
ලිංගික අපයෝජන සම්බන්ධ නඩු කටයුතු පවත්වා ගෙන යාමට මහේස්ත්රාත් අධිකරණයට නොහැකියි. මහේස්ත්රාත්වරයා විසින් එම නඩු කටයුතු නීතිපතිවරයා වෙත යොමු කළ හැකි අතර අදාළ පොලිස් ස්ථානය භාර නිලධාරියාට වැඩිදුර පරීක්ෂණ පවත්වන ලෙස ද නියෝග කළ හැකියි. පහත සඳහන් කොන්දේසි සපුරා ඇති විටෙක, දරුවා පරිවාස භාර නිලධාරියෙකුගේ හෝ අධිකරණය පත් කරන වෙනත් පුද්ගලයෙකුගේ අධීක්ෂණය යටතේ ළමා සුරැකුම් මධ්යස්ථානයක තබන ලෙසට මහේස්ත්රාත්වරයාට නියෝග කළ හැකියි.
මෙම ලිපිය මගින් සාකච්ඡාකරන බරපතළ ලිංගික අපයෝජන සම්බන්ධ නඩු මෙහෙවනු ලබන්නේ මහාධිකරණය විසිනුයි. සැකකරුවකු තමා වරදකරු බව පිළිගන්නේ නම් , මහාධිකරණය විසින් නඩු විභාගයක් පැවැත්විය යුතුයි. එම නඩු විභාගයෙන් පසුව චූදිතයා වරදකරු හෝ නිවැරදිකරු කළ හැකියි. සැකකරු වරදකරු බව පිළිගනී නම්, පහත සංෂිප්තව දක්වා ඇති ආකාරයට මහාධිකරණයට දඬුවම් නියම කළ හැකියි. නඩු කටයුතු පවත්වා ගෙන යන අතරතුරේදී, වෙනත් නියෝගයක් නිකුත් කිරීමට මහාධිකරණයට හැකියාව තිබෙනවා. උදාහරණයක් විදිහට දරුවා පරිවාස භාර නිලධාරියෙකුගේ අධීක්ෂණය යටතේ ළමා සුරැකුම් මධ්යස්ථානයක රැඳී සිටීනම්, එම දරුවාට සුදුසු රැකියාවක් සොයා ගැනීම සඳහා උපදෙස් දීමට සහාය වීමෙන් නිසි පියවර ගැනීමට පරිවාස භාර නිලධාරියාට බලය පවරා තිබෙනවා. එවැනි දෙයක් කිරීම සඳහා පරිවාස භාර නිලධාරියා විසින් දරුවා අධිකරණය හමුවට පැමිණවිය යුතු අතර අනතුරුව එබඳු රැකියාවක දරුවා නිරත කරන ලෙස නියෝග කළ හැකියි.
ලිංගික අපයෝජනය: බන්ධනාගාරගත කිරීම (අවම වසර පහත කාලයක් සහ උපරිම වසර 20 ක් දක්වා) සමහර අවස්ථාවලදී දඩයක් නියම කිරීම. බරපතළ ලිංගික අපචාර : අවම වසර 10 ක කාලයක් හා උපරිම වසර 20 ක කාලයක් දක්වා බන්ධනාගාර ගත කිරීම. එසේම දඩ නියම කිරීම. ළමා අසභ්ය ප්රකාශන : අවම වසර 02 ක කාලයක් හා උපරිම වසර 10 ක් දක්වා බන්ධනාගාර ගත කිරීම/දඩයක් ද නියම කළ හැකියි. ළමා ජාවාරම : අවම වසර 05 ක් සහ උපරිම වසර 20 ක් දක්වා සහ දඩයක් ද නියම කළ හැකියි.
Lanka Newsweek © 2025